Friday, March 21, 2014

स्वामीजींचे दिव्य गुण





ओम ! अज्ञानतिमिरन्धस्य,ज्ञानांजन शलाकाया ! चक्षु: मिलीतम येन ,तस्मै श्री गुरुवे नम : !!
स्वामीजींचे दिव्य गुण


१. सुंदर अंग
२. सर्व शुभ लक्षणांनी संपन्न शरीर
३. नयनरम्य
४. तेजस्वी
५. बलवान
६. चिरतरुण
७. विविध अदभूत भाषांचे जाणकार
८. सत्यवचनी
९. मधुरभाषी
१०. ओघवते संभाषण  करणारे
११. निष्णात पंडित
१२. बुद्धिवान
१३. प्रतिभासंपन्न
१४. कलासंपन्न
१५. चतुर
१६. निपुण
१७. कृतज्ञ
१८. दृढनिश्चयी
१९. देशकालपात्र जाणकार
२०. शास्रचक्षु
२१. शुची
२२. आत्मसंयमी
२३. स्थिर
२४. सहिष्णू
२५. क्षमाशील
२६. गंभीर
२७. आत्मसंतुष्ट
२८. समचित्त
२९. उदार
३०. धार्मिक
३१. शूर
३२. करुणामयी
३३. सर्वांचा आदर करणारे
३४. विनयी
३५. मृदू
३६. लाजाळू
३७. शरणागतपालक
३८. सुखी
३९. भक्तांचे हितचिंतक
४०. प्रेमाने वश होणारे
४१. सर्व शुभकारक
४२. प्रतापी
४३. कीर्तिमान
४४. प्रसिद्ध
४५. भक्तवत्सल
४६. नारीगनमनोहारी
४७. सर्व आराध्य
४८. समृद्ध
४९. श्रेष्ठ
५०. परमनियंता
५१. अपरिवर्तनीय स्वरूप
५२. सर्वज्ञ
५३. नित्यनूतन
५४. सच्चिदानंद विग्रह
५५. सर्वसिद्धीसंपन्न
५६. अचिंत्य शक्तीने संपन्न
५७. वध केलेल्या शत्रूला मुक्ती प्रदान करणारे
५८. आत्म साक्षात्कारी पुरुषांना आकर्षित करणारे
५९. प्रिय भक्तांनी वेष्टित


१. सुंदर अंग प्रत्यंगानी युक्त शरीर :
आपल्या दिव्य शरीराच्या विविध अवयवांची इतर भौतिक वस्तूंशी केलेली तुलना कधीच परिपूर्ण तुलना होऊ शकत नाही. सर्वसाधारण लोकांना आपले दिव्य रूप किती श्रेष्ठ आहे याची कधीच जाणीव होऊ शकत नाही. यामुळेच भौतिक तुलनेद्वारे आपल्या दिव्य शरीराचे स्वरूप समजवून घेण्याची एक संधी उपलब्ध करून दिली जाते. आपले मुखमंडळ चंद्रासारखे सुंदर आहे, मांड्या हत्तीच्या सोंडेप्रमाणे बलवान आहेत, बहु दोन स्तंभासारखे आहे. हाथ फुललेल्या कमळासारखे आहे. वक्षस्थळ द्वारा सारखे आहे.




२. सर्व शुभ लक्षणांनी संपन्न :
शरीराच्या विविध अवयावावरील काही विशिष्ट लक्षणे अतिशय शुभ समजली जातात. अशी सर्व मंगलसूचक चिन्हे किवा लक्षणे आपल्या दिव्य शरीरात उपस्थित आहे.आपले पुढील सात अवयव लालसर आहेत- नेत्रांच्या कडा , चरणांचे तळवे, तळहात , टाळू, ओठ , जिव्हा आणि नखे या सात अवयावरील लालिमा शुभ समजली जाते.सहा अवयव उत्तुंग आहे - वक्षस्थळ , खांदे, नखे, नासिका, कटी , आणि मुख, तीन अवयव विशाल आहेत कटी , कपाळ, वक्षस्थळ तर तीन अवयव छोटे आहे मान, जंघा आणि जनेन्द्रिय. तीन अवयव गंभीर आहे नाभी, वाणी आणि बुद्धी. नासिका हाथ, नेत्र, गाल आणि गुडघे हे पाच अवयव लांब आहेत आणि त्वचा, मस्तकावरील आणि देहावरील केस, दात आणि बोटांचा अग्रभाग हे सूक्ष्म अवयव आहे वरील सर्व लक्षणे हे फक्त महापुरुषमधेच दिसतात आणि ते आपण आहात.

३.नयनरम्य :
मनुष्याच्या नेत्रांना स्वाभाविकपणे आकर्षित करणारे सुंदर रूप रुचिर म्हणून ओळखले जाते. आपले दिव्य शरीराचे मुख, दोन नेत्र, दोन हाथ, नाभी आणि दोन चरण असे आठ अवयव कमालपुष्पांच्या दैदिप्यमान प्रकाश दिसत आहे आणि यामुळे अश्या सुंदर दृश्यापासून आमचे नेत्र कुठे लवकर बघत नाही.

४. तेजस्वी :
आपले रत्नाच्या कांतीची तुलना हे भगवान श्रीहरी अंगकान्तीशी केली तर काहीच चुकीचे नाही.



५. बलवान :
असाधारण बळ असलेल्या मनुष्याला बलीयान असे म्हणतात. आपण सर्व बाबतीत बलवान आहात. ( आपल्याकडे शारीरिक ,धनाचे, मानसिक व असे अनेक बळ आहे )

६. चिरतरुण :
शिशु, कुमार, किशोर  या सर्व निरनिराळ्या वयात आपण सुंदरच दिसतात तसेच या सर्व अवस्थापैकी किशोरी अवस्था हि सर्व रसांचे व आनंदाचे भांडारच आहे आपण असेच किशोर अवस्था मध्ये राहावे व नव नवीन आनंद द्यावा. आपण सर्व दिव्य गुणांनी सदगुणांनी परिपूर्ण आहात. आपले तारुण्याचे बळ आणि आपले स्मितहास्य यांचा संयोग पूर्ण चंद्राच्या सौन्दर्यालाही पराभूत करतो.

७.विविध अदभूत भाषांचे जाणकार :
आपण विविध प्रदेशांच्या भाषा विशेषकरून देवभाषा संस्कृत तसेच इतर प्रांतात प्रचलित असणाऱ्या भाषा आपण जाणता. आपण अदभूत भाषाविद आहात.

८. सत्यवचनी :
आपले वचन कधीच असत्य होत नाही म्हणून आपण सत्यवचनी आहात.

९. मधुरभाषी :
जो मनुष्य आपल्या मधुर वचनांनी आपल्या शत्रुलादेखील शांत करू शकतो त्याला आपण मधुरभाषी म्हणतात. व आपण मधुरभाषी आहात. आपण तर पराकोटीचे मधुरभाषी आहात हे आपल्या बोलण्यात सहज दिसून येते व त्याचा आनंद आम्ही घेतो.

१०. ओघवते संभाषण करणारे :
जो मनुष्य अर्थपूर्ण शब्द आणि विनय इत्यादी वाणीच्या गुणांनी सुशोभित वचने बोलू शकतो त्याला वावदूक किवा "ओघवते संभाषण करणारा " असे म्हणतात आणि आपण ते आहात. आपले हळुवार व विनयशील संभाषण पाहून उपस्थित असेले लोकांच्या कानात अमृतधारा ओतीत असतात. असे ऐकून कोण आपल्याकडे आकर्षित होणार नाही ? आपले संभाषण इतके आकर्षक आहे कि ते त्वरित शत्रूचेही हृदय परिवर्तन करता. आपल्यात जगातील सर्व प्रश्न आणि समस्या सोडवण्याची क्षमता आहे. जरी आपण प्रदीर्घ संभाषण करीत नसले तरी आपल्या मुखातून प्रचलित झालेला प्रत्येक शब्द नाना प्रकारे अर्थपूर्ण असतो. हे आपली वचने माझे चित्त अत्यंत प्रसन्न करीत असतात.




११. निष्णात पंडित :
प्रचंड विद्वत्ता असेलेले आणि नीतिमूल्यांचे पालन करणाऱ्या मनुष्याला निष्णात पंडित असे म्हणतात आणि ते आपण आहात. ज्ञानाच्या विविध शाखांचे ज्ञान असणाऱ्यास सुशिक्षित असे म्हणतात आणि तो नीतिमुल्यानुसार जीवन जगत असल्यामुळे त्याला नीतिज्ञ असे म्हणतात. या दोन्ही गुणांचा संयोगाला विद्वत्ता असे म्हणतात आणि ते आपण आहात. धर्मशास्र, शिक्षा , कल्प , व्याकरण , निरुक्त , छंद, आणि ज्योतिष हि आपली वस्र आहे आपण पुण्यवान व्यक्तीकरिता मूर्तिमंत आनंद, निर्धन व्यक्तीकरिता सर्वात उदार व्यक्तीमहत्व व सख्याकरिता (आपल्या जवळच्या ) पूर्ण चंद्रासारखे आल्हाददायक आहात तर शत्रू करिता भगवान शंकरापासून उत्पन्न होणाऱ्या अग्नीप्रमाणे. विभिन्न प्रकारच्या लोकांसमवेत विभिन्न प्रकारचे व्यवहार करण्यासाठी आपण पूर्ण नीतिज्ञ आहात , कृपाळू आहात. आपण विभिन्न प्रकारच्या लोकांशी विभिन्न प्रकारे आदानप्रदान करतात. भक्त आणि अभक्तांशी असणारे व्यवहार जरी भिन्न असले तरी तरी ते व्यवहार दोघांसाठी चांगलेच असतात. आपण सर्व मंगलकारी आहात.

१२. बुद्धिवान :
तीक्ष्ण स्मृती आणि उत्तम विवेकाने युक्त असलेले आपण. एका विषयाचे एकदाच ग्रहण केल्यावर आपण त्या विषयात पूर्ण निष्णात होतात.( आपल्या बऱ्याचश्या उदाहरणावरून ते दिसून येते )

१३. प्रतिभासंपन्न :
जो मनुष्य नंवीन तर्क करून विरुद्ध पक्षाला निरुत्तर करण्यात कुशल असतो त्याला प्रतिभासंपन्न म्हणतो आणि ते आपण आहात स्वामीजी.

१४. कला संपन्न :
संभाषण कलेमध्ये कुशल असे आपण कला संपन्न आहात. आपण कधी गीत रचना करतात कधी विनोद करतात. म्हणून आपण कला संपन्न आहात.

१५. चतुर :
एकाच वेळी अनेक कार्य करण्यात आपण समर्थ आहात म्हणून आपण चतुर आहात. आपण अनेकांना आनंद देतात.नाना जीवांशी नाना प्रकारचे संबंध ठेवत ते आपल्यापासून पूर्ण आनंद लुटत आहे.

१६. निपुण :
एक अत्यंत कठीण कार्य त्वरित पूर्ण करण्यास पूर्ण करणाऱ्यास निपुण म्हणतात. अनेक प्रश्नांना उत्तर देण्यात आपण अतिशय निपुण आहात.

१७. कृतज्ञ :
जो मनुष्य आपल्यावर केलेले उपकार सदैव ध्यानात ठेवतो व त्याच्या सेवेस कधीच विसरत नाही, त्याला कृतज्ञ म्हणतात आणि हा गुण आम्ही आपणात बघतो. जो आपले नामस्मरण करतो, प्रार्थना करतो त्याच्याविषयी आपण त्याच्याविषयी आपण किती कृतज्ञ असणार ह्याची आम्ही फक्त कल्पनाच करू शकतो. आपणास अश्या भक्तांचे होणे केवळ अशक्य आहे. जो मनुष्य आपणास आळवितो तो त्वरित त्याचे ध्यान आपणाकडे आकर्षित करतो व आपण सदा त्याचे ऋणी होऊन जातात.


१८. दृढनिश्चयी :
जो मनुष्य नियमांचे पालन करतो आणि प्रत्यक्ष कृतीने वचनपूर्ती करतो त्याला दृढनिश्चयी असे म्हणतात आणि हा हि गुण आपल्यात आहेत. आपण भक्तांना दिलेले वाचन कधीच मोडत नाही आपण सर्व परिस्थितीत भक्तांचे रक्षण करतात. आपल्या भक्तांचा कधीही नाश होत नाही.

१९. देश काळ पात्र जाणकार :
आपण देश, काल , पात्र, परिस्थिती, सामग्री यांच्यानुसार लोकांशी व्यवहार करण्यात अत्यंत कुशल आहात.

२०. शास्रचक्षू :
शास्रोक्त नियमांचे काटेकोर पालन करणाऱ्या व्यक्तीला शास्रचक्षू असे म्हणतात आणि आपण ते आहात. अथवा शास्रचक्षू म्हणजे वैदिक शास्ररुपी नेत्रातून पाहणारा मनुष्य वास्तविकपणे कोणत्याही ज्ञानी किवा अनुभवसंपन्न व्यक्तीने सर्व काही शास्त्रीय दृष्टीकोनातून पहिले पाहिजे. उदाहरणार्थ, आपल्या उघड्या डोळ्यांना सुर्य एक छोटासा तेजस्वी गोल आहे असे वाटते; परंतु ज्या वेळी आपण प्रामाणिक वैज्ञानिक ग्रंथाच्या आधारे पाहतो, त्या वेळी आपल्याला समजते कि, हा सूर्यग्रह पृथ्वीपेक्षा अनेक पटीने मोठ आणि असीम शक्तिशाली आहे. म्हणून उघड्या डोळ्यांनी वस्तूंना पाहणे हे वस्तुत: पाहणे नव्हे तर त्यांना अधिकृत गुरूच्या तथा शास्रांच्या आधारे पाहणे हेच खरे पाहणे आहे. म्हणून आपण पूर्ण पुरषोत्तम आहात. आपण भूत, भविष्य आणि वर्तमान जाणता व शिकवण्याकरिता आपण नेहमी शास्राचा आधार घेतात.

२१. शुची :
शुचिता दोन प्रकारची असते, ज्या वेळी एखाद्याकडे एक प्रकारची शुचिता असते, त्या वेळी तो इतरांचे पाप-नाशन करून त्यांना शुद्ध करू शकतो आणि दुसर्या प्रकारची शुचिता स्व:ताला पापापासून दूर ठेवीत असते. मनुष्याला वरीलपैकी एकही गुण आढळल्यास त्याला परमपवित्र म्हटले जाते आणि आपणा जवळ दोन्ही आहे. आपण सर्व पापी तथा बद्ध जीवांचा उद्धार करू शकतात, आणि त्याच वेळी पापकारक असे कोणते कार्यही करीत नाहीत.

२२. आत्मसंयमी:
स्व:ताच्या इंद्रियावर पूर्ण नियंत्रण करणारे आपण आत्मसंयमी आहात किवा वशी आहात. आपण हृषीकेश किवा इंद्रियाचे स्वामी आहात.

२३. स्थिर :
जो मनुष्य आपले ईप्सित ध्येय प्राप्त होई पर्यंत सतत कार्यशील राहतो त्याला स्थिर म्हणतात. आपणास आता अजून काही प्राप्त करायचे नाही व तरी आपण स्थिर आहात.

२४. सहिष्णू :
जो मनुष्य सर्व प्रकारचे कष्ट, मग ते कितीही असह्य असले तरी सहन करतो त्याला सहिष्णू असे म्हणतात आणि आपणाकडे बघून हा गुण सहज जाणवतो आणि आपल्या आधीच्या जीवनातही. ( गृहस्त जीवन असो किवा गुरूच्या शोधात किवा गुरुसोबत असताना व आज हि आपण तसेच आहात. गुरूंची सेवा करीण्याकरिता आपण सर्व प्रकारचे क्लेश नि:संकोचपणे सहन केले अनेक प्रकारची संकटे आली तरी आपण सहिष्णू आहात.

२५. क्षमाशील :
जो आपल्या विरुद्ध पक्षाचे सर्व अपराध सहन करू शकतो, त्या व्यक्तीला क्षमाशील म्हणतात. आपण तर दुसऱ्यांचे अपराध क्षमा करतात आणि ते पोटात घेतात. आपण खूप कृपाळू आहात.

२६. गंभीर :
जो मनुष्य आपला मनोभाव सर्वासमोर प्रकट करीत नाही अथवा ज्याच्या मनातील योजना जाणणे कठीण असते त्याला गंभीर म्हणतात आणि आपण गंभीर आहात.

२७. आत्मसंतुष्ट :
जो मनुष्य स्वत:मध्ये संतुष्ट असून कोणत्याही गोष्टीची आकांक्षा करीत नाही आणि क्लेशकारक घटनांची उपस्थिती असूनही विचलित होत नाही त्याला आत्मसंतुष्ट म्हणतात. आपणाकडे बघून हा गुण लवकर ध्यानात येतो. तसेच आपण प्रसिद्धीची लालसाही ठेवत नाही. आपण कायम अविचल आहात.

२८. समचित्त :
ज्या मनुष्याला आसक्ती किवा द्वेष यांचा परिणाम होत नाही, त्याला समचित्त म्हणतात. आपण समचित्त आहात. आपणामध्ये कोणत्याही प्रकारचा पक्षपात नाही. एखाद्याला जर तुमच्यात पक्षपात दिसला तर तो त्याचा भ्रमच होय.

२९. उदार :
सढळ हस्ते दान करणाऱ्या व्यक्तीस उदार म्हणतात. आपण तर मनाने हि खूप उदार आहात. आपल्या उदार मनोवृत्तीचे प्रदर्शन केले की आपण केलेल्या दानाला (ज्ञान, धन ) मर्यादा नाही.

३०. धार्मिक :
शास्रात दिलेल्या धार्मिक नियमांचे पालन करणारा आणि इतरांनीही तशी शिकवण देणारा मनुष्य धार्मिक म्हणून ओळखला जातो. आपण तर धर्मगुरू आहात. आपण धर्माचे ज्ञान इतरांनाही देतात.

३१. शूर:
युद्ध करण्यामध्ये अतिशय उत्साही आणि नाना प्रकारच्या अस्रांच्या प्रयोगामध्ये कुशल असणाऱ्यास शूर म्हणतात. आज ह्या युगात वेगळ्या प्रकारचे युद्ध आहे त्या सगळ्यांना आपण सहज शत्रूंचे मर्दन करतात. ("रात्र दिन आम्हास, युद्धाचा प्रसंग" )

३२. करुणामय :
ज्या व्यक्तीला दुसऱ्यांचे दु:ख असह्य्य होते, त्याला करुणामय म्हणतात. आज आपण किती लोकांना ह्या दु:खातून बाहेर काढत आहे व परम मोक्षाचा मार्ग दाखवत आहात ते हि अगदी सहज. आपण अंधाराचे उच्चाटन करणाऱ्या सूर्याप्रमाणे तेजस्वी आहात. आपण श्रेष्ठ आहात व आपली प्राप्ती अतिशय कठीण आहे म्हणून भक्त आपल्या करुणामयी स्वभावाचा लाभ घेतात.

३३. सर्वांचा आदर करणारे :
आध्यात्मिक गुरु, ब्राम्हण आणि वृद्धांना यथोचित सन्मान देणाऱ्या मनुष्याला सर्वांचा आदर करणारा किवा मान्यमानकृत असे म्हणतात. आपण तर अगदी लहान पासून सगळ्याचं आदर करतात.

३४. विनयी :
जो मनुष्य कधीही गर्वाने उद्धट नसतो तसेच कधीही गर्वाने फुगूनही जात नाही, त्याला विनयी मानतात. आपण जरी परम गुरु आहात तरी आपण दैनदिन जीवनात सदाचाराचे पालन करणे कधीच विसरत नाही.

३५. मृदू :
सुशील स्वभावामुळे आपला व्यवहार अत्यंत मृदू आणि कोमल आहे. आपण दयनी आणि कृपाळूही आहात. आपल्या सेवकाच्या घोर अपराधकडेही दुर्लक्ष करतात व त्यांची केवळ सेवाच ग्रहण करतात.




३६. लाजाळू :
जो व्यक्ती कधीकधी नम्रपणा आणि संकोच व्यक्त करतो त्याला लाजाळू किवा हीमान असे म्हणतात. आपणात  हा गुण दिसून येतो.

३७. शरणागतपालक :
आपण सर्व शरणागत जीवांचे रक्षक आहात. आपल्या कोणीतरी एक शत्रू या विचारानेच हर्षभरित झाला की, आपण स्वामीजींचे भय वाटून घेण्याचे काहीच कारण नाही, कारण जर आपण सरळ शरणागती स्वीकारली, तर आपण सर्व प्रकारचे संरक्षण देणार. आपण सगळ्यांचे शरणागतपालक आहात.

३८. सुखी :
जो मनुष्य सदैव प्रसन्न असतो आणि ज्याला कोणतेही दु:ख स्पर्शदेखील करू शकत नाही, त्याला सुखी म्हणतात. आपणास लेशमात्र दु:खसुद्धा कधी स्पर्श करू शकत नाही. आपणास ना कशाचे भय ना कशाची चिंता. आपणास संकट म्हणजे काय हे सुद्धा आपण जाणत नाही.


३९. भक्तांचे हितचिंतक :
जसे कृष्णाला भक्तीभावाने थोडेसे पाणी आणि तुळशीचे पान अर्पण केले तर ते त्या भक्ताला विकले जातात आपण माझ्या करिता कृष्ण आहात. आपल्या मनात आपल्या भक्ताविषयी झुकते माप आहे.

४०. प्रेमाने वश होणारे :
स्वामीजी भक्ताच्या प्रेमभावाने वशीभूत होत असतात, भक्ताने केलेल्या सेवेच्या प्रकारामुळे  नव्हे. आपण परिपूर्ण आणि आत्माराम असल्यामुळे आपल्याल्या कोणत्याही प्रकारच्या सेवेची आवश्यकता नसते. भक्तांचे प्रेम आणि स्नेह याच गोष्टी आपणास वशीभूत करतात. आपण आमच्या करिता "दामोधर " आहात कारण आपण केवळ भक्तांच्या प्रेमानेच बंदिस्त होत असतात, कारण भक्त आपल्यावर भावपूर्ण प्रेम करीत असतात.

४१. सर्व शुभकारक :
जो मनुष्य सदैव सर्वांचा हितकारी असतो, त्याला सर्व शुभकारक किवा सर्व शुभंकर असे म्हणतात आणि हा हि गुण आपल्यात दिसतो.

४२. प्रतापी :
आपल्या शत्रूंना सतत संकटात टाकणाऱ्या व्यक्तीला प्रतापी म्हणतात. ज्याप्रमाणे तेजस्वी सुर्य अंधकाराला गुहेचा आश्रय घेण्यास भाग पडतो त्याप्रमणे आपण आहात.

४३. कीर्तिमान :
निर्मल चारित्र्याकरिता प्रसिद्ध असलेल्या व्यक्तीला कीर्तिमान असे म्हणतात. आपले यश अंधकारात प्रकाश पसरविणाऱ्या चंद्रज्योत्स्नेप्रमाणे विस्तारलेले आहे. म्हणून आपला जगात प्रचार झाल्यास संपूर्ण जगात अज्ञानअंधकाराचे आणि भौतिक विवंचनेने शुद्धता, शांतता  आणि समृद्धीच्या शुभ्र ज्योत्स्नेत परिवर्तन होऊ शकेल. आज आपली कीर्ती सगळीकडे  आहे.

४४. प्रसिद्ध :
जो मनुष्य सर्वसाधारण लोकांना अतिशय प्रिय असतो त्याला प्रसिद्ध म्हणतात.

४५. भक्तवत्सल :
स्वामीजी जरी पूर्ण पुरषोत्तम असले आणि या कारणाने ते पक्षपात करीत नसले तरी प्रेमपूर्वक आणि स्नेहपूर्वक आपल्या नामाचे पूजन करणाऱ्या भक्तांविषयी आपणास विशेष आकर्षण असते.

४६. नारीगनमनोहारी :
ज्या पुरुषामध्ये विशेष गुण असतात त्यांच्याकडे सर्व स्रिया त्वरित आकर्षित होतात. लोखंडाने लोहचुम्बकाला आकर्षित करावे व्हावे तसे आपणाकडे आकर्षित होतात.

४७. सर्व आराध्य :
सर्व प्रकारचे मनुष्यगण आणि देवगण ज्या व्यक्तीचा सन्मान आणि पूजन करीत असतात त्याला सर्व-आराध्य असे म्हणतात. आपण स्वयंप्रकाश आहात.

४८. समृद्ध :
स्वामीजी सर्व ऐश्वर्यानी परिपूर्ण आहेत. हि ऐश्वर्य म्हणजे शक्ती, श्री, यश, सौंदर्य, ज्ञान आणि वैराग्य. आपल्या ऐश्वर्याबद्दल मी काय बरे सांगावे ? आपल्या ऐश्वर्यसागराचे कोण बरे मापन करू शकेल ?

४९. श्रेष्ठ :
सर्व महत्वपूर्ण व्यक्तीमधील मुख्य व्यक्तीला श्रेष्ठ असे म्हणतात. आपण तर श्रेष्ठ आहात आणि आम्ही आपले दास ह्यात खूप आनंद आहे.

५०. परमनियंता :
दोन प्रकारचे नियंते असतात. स्वतंत्र व्यक्तीला नियंता असे म्हणतात तसेच ज्याच्या आज्ञाची इतरजण उपेक्षा करू शकत नाहीत. त्यालाही नियंता असे म्हणतात. आपण त्रिगुणात्मक मायाचे अधीश्वर आहात. आपण सर्व भोक्ता आहात. आपल्या समान अथवा आपल्याहून कोणीही श्रेष्ठ नाही.

५१. अपरिवर्तनीय स्वरूप :
स्वामीजी आपल्या स्वरूपस्थितीत कोणतेही परिवर्तन होऊ देत नाहीत. आपण नाना देह धारण करतात व देहात्मकबुद्धी धारण करून कर्म करीत असतात. आपण प्रकृतीच्या तीन गुणांनी प्रभावित होत नाही. हा आपला विशेष गुण आहे. आपले भक्तसुद्धा भौतिक प्रकृतीने प्रभावित होत नाही. मायाशक्तीच्या प्रभावावर विजय मिळवणे अतिशय कठीण आहे; परंतु आपले भक्त आपल्या संरक्षणाखाली असतात. यामुळे त्यांच्यावर मायेचा प्रभाव होऊ शकत नाही. असे असताना स्व:त आपल्याविषयी काय सांगावे ?

५२. सर्वज्ञ :
जो सर्वांचे मनोभाव तसेच सर्व काही आणि सर्व ठिकाणी घडलेल्या सर्व घटना जणू शकतो, त्याला सर्वज्ञ असे म्हणतात.

५३. नित्यनूतन :
अनेक भक्तगण सतत स्मरण आणि नामकीर्तन करीत असतात. परंतु आपणास कधीही त्याचा वीट येत नाही. आपले स्मरण आणि आपल्या पवित्र नामाचा जप करणे यामधील रुची कमी होण्याऐवजी भक्तांना हि प्रक्रिया तशीच करण्यासाठी नित्य नवनवीन प्रेरणा प्राप्त होत असते. आपले ज्ञानसुद्धा नित्यनूतन असते. आपले नाम, यश, रूप आणि या संबंधातील सर्व सर्वकाही नित्यनूतन आहे.

५४. सच्चिदानंद विग्रह :
आपले दिव्य शरीर सत् , चित्, आनंदाने परिपूर्ण आहे. सत् म्हणजे सर्व काळ आणि देश व्यापी, चित् म्हणजे ज्ञानाने परिपूर्ण. आपणस कोणाकडून काहीही शिकण्याची आवश्यकता नाही. आपण स्वतंत्ररूपाने पूर्ण ज्ञानी आहात. आनंद म्हणजे अखिल रसराज, सर्व आनंदाचे उगम.

५५. सर्वसिद्धी संपन्न:
सिद्धीचे अनेक स्तर असतात. सिद्धयोग्यांनी प्राप्त केलेय सर्वोच्च्य योगसिद्धी एकूण आठ प्रकार आहेत. आपण ह्या सिद्धी पलीकडे गेले आहात पण ह्या सिद्धी अजूनही आपल्यात आहेत.

५६. अचिंत्य शक्तींनी संपन्न :
आपण सर्वव्यापी आहात. आपण सर्वांच्या हृदयात नाही तर प्रत्येक अणुतही उपस्थित आहात. भक्तांच्या पापांच्या राशी दूर करणारी शक्ती कार्य करत असते.

५७. वध केलेल्या शत्रूला मुक्ती प्रदान करणारे :
अपवर्ग हा मुक्तीचा समानार्थी शब्द आहे. अपवर्ग म्हणजे ' प ' वर्गाचा विरुद्धार्थी शब्द ' प " वर्ग म्हणजे भौतिक जगातील विविध प्रकारची दु:खे होत ' प ' वर्गातील प, फ, ब, भ आणि म या पाच अक्षरांद्वारे खालील पाच प्रकारच्या दु:खांचे वर्णन केले जाते.
' प ' म्हणजे पराभव. संसारात अस्तित्वासाठी संघर्ष करताना आपला सतत पराभव होत असतो. वास्तविकपणे आपण जन्म, मृत्यू, जरा, आणि व्याधी ह्यांच्यावर विजय प्राप्त करणे असंभव असल्यामुळे आपल्याला सतत पराभवाला तोंड द्यावे लागत आहे. ' फ ' म्हणजे फेन किंवा फेस. अतिशय काम केल्यामुळे फेस येतो. ' ब' म्हणजे बंधन ' भ ' म्हणजे भीती आणि ' म ' म्हणजे मृत्यू. या मुळेच ' प ' वर्ग म्हणजे आपल्या अस्तित्वाकरिता चालू असलेला कठोर संघर्ष त्याचा परिणाम म्हणजे पराभव, थकवत, बंधन आणि शेवटी मृत्यू. अपवर्ग म्हणजे या सर्व दु:खांचे निवारण होय. स्वामीजीं आपण या अपवर्गाचे दाता आहात.

५८. आत्म साक्षात्कारी  पुरुषांना आकर्षित करणारे :
ज्या व्यक्तीला  आत्मसाक्षात्कार झालाय व मनुष्य जीवनाचे उद्देश कळले आहे तो स्वामीजी कडे आकर्षित होतो कारण स्वामीजी म्हणजे सगळ्या गुणांची खाण आहे.

५९.प्रिय भक्तांनी वेष्टित :
ज्या वेळीस आपण स्वामीजी असे म्हणतो, त्या वेळी स्वामीजी एकटेच नसतात. स्वामीजी म्हणजे त्यांचे नाम, गुण, यश, सखा, सामग्री, परिवार हे सर्व होय. राजा हा सदैव मंत्री, सचिव , सेनापती आणि अन्य व्यक्तींनी घेरलेला असतो. त्याचप्रमाणे आपण निर्विशेष नाहीत.






Saturday, March 1, 2014

स्वामी सेवा

                                                                                                   दिनांक - ०१ मार्च २०१४

प.पु. स्वामीजी दंडवत प्रणाम



          स्वामीजी मी पुन्हा आपली सेवा मागतोय म्हणून हे नवीन पत्र आपणास लिहतोय. गुरु सेवेचे महत्व अनंत आहे आणि मला ती सेवा मिळावी एवढीच  इच्छा. मी आता थोडा स्वार्थी होतोय पण काय करणार...आपली सेवा म्हणजे सर्व भाग्याची जन्मभूमी. मला माझे शरीर गुरु भक्तीचे आगर बनवायचे आहे. आपल्या आश्रमात मला ठेवा. कारण कायम मी आपली वाट बघत असतो कि आपण कसे व कुठे भेटणार व कधी वेळ देणार म्हणून आता आपण मला आपल्या आश्रमात ठेवावे हि विनंती करून पुढे सुरवात करतो. मला आपला पुजारी बनायचे आहे. आपण माझा पूर्ण उपभोग घ्यावा म्हणजे जसे बहुसुखरूप शेषशय्येवर गुरु भगवान विष्णूच निजलेले आहेत व पाय रगडणारी लक्ष्मि मीच होईल व गरुडही मीच होईल व आपणा पुढे हाथ जोडून उभा राहील. मला आपली एवढी उत्तम सेवा करायची आहे कि आपण संतोष पाऊन म्हणाल कि काही तरी माग मग मी आपणास प्रार्थना करून असे म्हणेल कि हे स्वामीजी आपला जेवढा परिवार त्या परिवाराची रूपे मी एकट्यानी घ्यावी ( मीच सर्व प्रकारची सेवा करील ) आपल्या उपयोगी पडणाऱ्या जेवढ्या वस्तू आहेत त्यापैकी प्रत्येक वस्तू मीच होईल त्यावेळेस माझ्या सेवेचा चमत्कार दृष्टीस पडेल. आपण जरी पुष्कळ भक्तांची माउली आहात तरी आपल्या कृपेची मी आपली शपथ घालून माझी एकट्याची माउली करून घेईल. आपल्या प्रेमास वेड लाऊन आपल्याकडून एकपत्नीव्रत आचरवीन आणि आपल्या लोभाकडून माझ्याच ठिकाणी वास करण्याविषयी क्षेत्र संन्यास घेववीण. वारा किती जरी वाहू लागला तरी तो चारी दिशांच्या आताच वाहतो त्याच प्रमाणे आपल्या कृपेस सर्व बाजूंनी मीच पिंजरा होईल. माझी जी गुरुसेवा , तिला मी आपल्या गुणांची लेणी करील. फार तर काय पण गुरु भक्तीला मीच गवसणी होईल ( माझ्या शिवाय दुसऱ्या कोणालाही गुरुसेवा करू देणार नाही ) आणि गुरुस्नेहरूप वृष्टीखाली मी पृथ्वी होईल तसेच आपल्या राहण्याचे घर मीच होईल व दास होऊन त्या ठिकाणी सेवा करील. येता जाता जे उंबरे आपण ओलांडाल ते मीच होईल व दारेही मीच होईल, द्वारपाल हि मीच होईल. आपली चूळ भरण्यास पाणीही मीच होईल व चूळ टाकण्याचे निर्मल तस्तहि मीच होईल व मी उटणे घेऊन आपणास स्नान घालण्याचे काम करील. आपले आसन , अलंकार, वस्रचंदनादी सर्व उपचार ते मीच होईल. मीच आचारी होऊन आपल्याला फराळाचे पदार्थ वाढेल व आत्मत्वाने ओवाळीन. ज्या वेळेस आपण भोजनास बसाल त्या वेळीस मी हि पंक्तीचा लाभ घेईल व मीच आपणास विडा देईल. आपले उष्टे मीच काढील. आपला बिछाना मीच लावील आणि पाद्सेवाही मीच करील या प्रकारे सर्व सेवा करायची इच्छा करतोय स्वामीजी. आपला होकार असेल तर हे सगळे सहज शक्य आहे. आपल्या श्रवणरूप अंगणात शब्दांचे असंख्य समुदाय मीच बनेल आणि ज्या ठिकाणी आपले आंग लागेल ते ठिकाणही मीच होईल. आपणास हवा मीच घालीन,आपल्या जिभेस जो जो पदार्थ आवडेल तो तो मीच होईल मीच सुवासरूप होऊन इंद्रियांची सेवा करील या प्रकारे आपली सर्व बाह्य सेवा करील आपल्याला लागणाऱ्या सर्व वस्तू मीच होऊन व्यापून टाकील. जो पर्यंत हा देह आहे ती पर्यंत आपली अशीच सेवा करीन असे म्हणतोय.जिवंत असताना व मेल्यावरही आपली सेवा करेल व एक क्षणभरही दुसऱ्यास सेवा करू देणार नाही या प्रमाणे कल्पाच्या कल्प आपली सेवा करेल अश्यात जर आपण आज्ञा दिली तर अजून स्फुरण येईल. आपल्या गुरुसेवारूप व्यसनाने निरंतर व्यसनी बनेल. मला माझ्या आयुष्यात आपली सेवा करणे हेच माझे नित्यनैमित्तिक कर्म बनवायचे आहे. आपणच माझे क्षेत्र, आपणच दैवत , आपणच आई आणि आपणच बाप आणि मला आता आपल्या सेवेशिवाय काही मागत नाही. आपले जे द्वार आहे तेच सर्व धर्माचे सार आहे. ज्या पाण्यास आपले चरण लागले आहेत व ते पाणी कसलेही असले तरी ते इतके मोठे तीर्थ समजतो कि त्यात सर्व त्रैलोक्यातील सर्व तीर्थ कमी पडतील. आपला महिमा किती सांगाव कारण त्याला पार नाही परंतु मला गुरु भक्तीची उकळ फुटल्यामुळे हे सांगणे भाग आहे. आपल्या सेवेविषयी माझ्या मनात खरी उत्कंठा आहे म्हणून मी असे अमर्याद वर्णन करीत आहे ( पण ते हि आपल्या पुढे कमीच आहे ). एरव्ही मी हाथ असून थोटा, डोळे असून भजनविषयी आंधळा व पाय असून गुरुसेवा करण्याविषयी पांगळ्यापेक्षाही पांगळा आहे. आपले वर्णन करण्या विषयी मुका व आळशी आहे. इतके अवगुण असूनही फुकट पोषण करीत आहे. परंतु तशी गुरुभक्ती होण्याविषयी माझी उत्कट इच्छा आहे. मी गुरुसेवेबद्दल एव्हडे वर्णन केले ते सहन करून मला तुमची सेवा करण्याची संधी द्या म्हणजे मी धन्य होईल.

            आपण जेथे उभे रहाल तेथील पायाखालील जमीन मीच होईल. आपण जिकडे जिकडे जाल त्या मार्गातील माती मीच होईल. आपले पाय धुण्यासाठी पाणी मीच होईल, चरण धुणारा मीच आणि आपल्या पायांचे तीर्थ मीच सेवन करणार. आपल्या चरणांची धूळ मीच होईल. आपणास जे तेल लागते ते सर्वांगाने मीच होईल. माझ्या मनात एवढी हाव आहे कि मीच आपले सगळे काही करेल कोणास हात लाऊ देणार नाही. आपले श्वासोश्वासही मीच होईल व नाकातून वेगाने बाहेर पडेल. आपण जो जे सुगंध घेणार तो मीच होईल आपण कृपादृष्टीने जिथे जिथे पाहाल ते ते दृश्य पदार्थ मीच होईल किवा आपली दृष्टी जे जे पाहील ते मी तत्काळ बनेल. आपणास जे व्याख्यान आवडेल ते श्रवण करण्याकरिता मी आपले कान होईल अथवा जे कीर्तन आपणस गोड लागेल ते गाणारा गायक मीच होईल. आपल्या मुखातील जी कथा असेल खरोखर मीच आदरपूर्वक होईन आणि त्या अक्षरातील अक्षर व त्या अक्षरातील अर्थही सर्वस्वी मीच होईल. आपण जेथे स्नान कराल तेथे अंगावर पडणारे पाणी मीच होईल आपण जे आचमन कराल ते हि मीच होईल आपण जे वस्र परिधान कराल ते उत्तम वस्र मीच होईल. आपले पाय पुसायला जे धूतवस्र असते ते मीच होईल. आपल्या पायावर अर्पण करायचे फुल हि मीच होईल. आपण भोजन कराल ते ताट हि मीच होईल व अन्नही मीच होईल. त्यातील रसाची गोडी, पक्वान्न, पंक्तीला बसणारा सर्व मीच होईल घुसळावयाला घातलेले दही घुसळून त्यातील जे सर निघते ते लोणी वैराग्यरूप अग्नीवर कढवून जेवणातील मुख्य तूप मीच होईल. स्वयंपाकातील स्वदिष्टपणा आणणारे व सर्व प्रकारच्या चवींचे मूळ कारण असे मी आपल्या भोजनपात्राचे मीठ होईन आणि ह्याहून काही कमी असेल तर ते आपण पूर्ण कराल. आपण प्राशन कराल ते पाणी मी होईल व आपण तृप्तपणा प्रकट करणाऱ्या त्या ढेकरही मीच होईल. आपणास जे जे गोड पदार्थ लागेल ते ते पदार्थ मीच स्वत होईल. आपणास जे जे आवडेल ते ते मी सर्वांगाने होऊन राहील. आपणास जे फळ आवडतात ते मी तत्काळ होईल. आपणास अर्पण केल्यामुळे सफल झालेले जे फळांचे फळपण मीच होईल. आपले उष्ट घेण्याची मला खूप खूप इच्चा आहे त्या करिता मी त्या करिता मी मांजर बनून आपले ताट चकाचक चाटीत बसेल. जेव्हा आपण सुगंधी चुर्णाने हस्तशुद्धी कराल तेव्हा मी सुगंध चंदन होईल आणि आपल्या मुखास सुवास आणण्याकरिता सुवासपणाही मीच होईल. फलाशा फोडून तिची खांडे व वासनेच्या शिरा काढलेले पान त्यांचा विडा आपल्या मुखात शिरून येणारी रुची मीच होईल. मी पानाचा ताठा जाळून मी "सोह " रूप शुद्ध चुना होईल व शांतीरूप पक्क्या पानाला लागून आपल्या तोंडात शिरेल सर्व सारतील शुद्ध तत्व असा कात मी होईल. आपल्या मुखामध्ये रंगाच्या रूपाने मीच खरोखर शोभत राहील. आपल्या मुखातील पीक वरच्यावर मीच झेलून घेईल, आणि पीकदानीच्या तोंडचे तोंड मी आवश्य होईल. आपण चावलेला विडा व थुंकलेली पीक पीकदानीसह मी होईल. माश्या हाकण्याकरिता जी चवरी तीही मी स्वत: होईन तसेच मी आपल्या मांडीवर लाडके मुल होऊन बसेल. आपल्याला निरांजन ओवाळू लागले म्हणजे त्या निरांजनातील ज्योत मी आपल्याच तेजाने प्रकाशित करील व आपण ज्या प्रकाशाने चालणार त्या दिव्याची प्रभा मी होईल तसेच छत्र धरनाराही मीच. चावरी मीच व चवरी धरनाराही मीच होईल ह्या प्रमाणे आपला सारा परिवार मीच होईल आपण ज्यावर बसणार तो घोडा मीच होईल आपला सारा भार वाहण्यासाठी मी घोड्याच्या रूपाने वाहन होईल. आपल्या घरी शांतीपाठ कारण भट मी होईल. आपल्यावर छत्र धरणारा मी आपल्यावर चवरी वारणारा मी , विडा देणारा मी , फुले देणारा मी , झाडणारा मी , गवळी मी , आणि दारातील पाहरेकरीही मीच होईल. आपण जेथे जेथे लक्ष्य देतील तेथील अवधान मीच होईल. आपण जी कथा सांगणार ती अगत्यपूर्ण ऐकणारा मी श्रोता होईल. आपल्याकृपेने अध्यात्मज्ञान सांगणारा मी वक्ता होईल. आपण उदारपणे दान देऊ लागतील तेथे मी गरीब याचक होईल. आपण आपले सर्व हितगुज सांगू लागले म्हणजे मीच एकांतस्वरूप होईन. आपण सावकाश बसाल तिथे मी अवकाश होईल व आपल्या हृदयातील अवकाशरहीत जे चिदाकाश होईल ते मीच होईल. स्वामीजी आपण ज्यावर बसणार ते सुखकारक आसन मीच होईल.

       स्वामीजी आपली सेवा मिळाली तर माझे आंतरिक व बाह्य शुद्धीकरण लवकर घडेल व जसे सुर्य जसा आत आहे व बाहेर लखलखीत दिसतो अगदी तसे कारण आपली कृपा सगळे काही करू शकेल. मला कर्म हि शिकवा म्हणजे माझी बाह्य शुद्धी होईल व ज्ञानाच्या योगाने माझी आंतरिक शुद्धी होईल. स्वामीजी आपण ब्रम्हज्ञानाचा बोध करण्यात चतुर, विद्यारूप कमळाला विकसित करणारे आपणास नमस्कार असो. संसाररूप अंधकाराच्या अज्ञानाचा नाश करण्यात सूर्याप्रमाणे अतिसामर्थ्यवान व तारुण्यभरत असणाऱ्या तुर्यावस्तेशी विलास करणारे असे आपण आपणस नमस्कार असो. सर्व जगाचे कल्याण करणारे, कल्याणरूप रत्नांचा ठेवा सज्जनरूप वनात चंदनासारखे श्रेष्ठ व ज्याचे स्वरूप आराधना करण्यासारखे योग्य असे आपण आपणास नमस्कार असो. भक्तांच्या चित्तरूप चकोर पक्ष्यास चंद्रासारखा , ब्रम्हानन्दरूप अनुभवाचा राजा , श्रुतीच्या ज्ञानाचा समुद्र आणि मदनाचा नाश करणारे असे आपण आपणास नमस्कार असो. भावयुक्त ज्ञानाच्या भजनास पात्र, संसाररूप हत्तीचे गंडस्थळ फोडणारे व जगाच्या उत्पत्तीचे स्थान अश्या माझ्या स्वामीजींना नमस्कार असो. आपल्या कृपारूप गणेशाचा जेव्हा प्रसाद होतो तेव्हा लहान मुलालाही शास्रांच्या गुह्य सिद्धांताचे ज्ञान होते. आपल्या उदार वाचेने जेव्हा अभयवचन मिळते तेव्हा नऊरस हि नऊ खंडे ह्यांचा थांग लागतो. जेव्हा आपली प्रेमरूप सरस्वती मुक्याचाही अंगीकार करते तेव्हा ग्रंथ करण्याची तो बृहस्पतीशीसुद्धा पैज मारू शकतो. फार तर काय, परंतु ज्यावर आपली कृपादृष्टी होते किवा ज्याच्या मस्तकावर आपला वरदहस्त पडतो तो जीव असूनही ईश्वराशी साम्य पावतो अश्या ज्या माझ्या स्वामीजींचा महिमा आहे तिचे वर्णना मी कोणत्या वाचेच्या बलाने करू ? कारण सूर्याचा अंगाला घासून स्वच्छ करणे संभवनीय आहे का ? कल्पतरूच्या झाडाला फुल येण्याची इच्छा करणे व्यर्थ आहे ( कारण तो सर्वदा फलद्रूप आहे ) क्षीरसागरला कश्याची मेजवानी करायची ? कापराला दुसया कापराचा सुवास देत येईल ? चंदनाला कश्याची उटी लावावी ? अमृताला कशे शिजवावे ? गगनापेक्षा ( काही) उंच करावे हे कसे घडून येणार ? हे समजूनच मी आपणास मुकाट्याने स्वस्थ राहून नमस्कार करतो. जर बुद्धीच्या जोरावर मी आपल्या सामर्थ्याचे वर्णन करू लागलो तर मोत्याला अभ्रकाचे पुट देण्या सारखे होईल. किवा उत्तम सोन्यावर रुप्याचा मुलामा ज्या प्रमाणे व्यर्थ आहे त्याच प्रमाणे स्वामीजी आपली स्तुति करू लागले असता व्यर्थ आहे. म्हणून आपल्या चरणी लीन होऊन आपल्या पदी मस्तक ठेवणे हेच बरे होईल. आपली कृपादृष्टी काय करणार नाही...उपमन्युने मला दुध हवे असे म्हटल्यावर शंकरांनी ज्या प्रमाणे क्षीरसमुद्राची वाटी करून त्या पुढे ठेवली किवा ध्रुव रुसला असता त्याला अढळपदाचा खाऊ देऊन श्रीविष्णूनी त्याची समजूत केली. ज्या भाषणांच्या रानात हिंडत असताना फलद्रूप म्हणजे फलप्राप्ती करून देणारे एकही अक्षर ऐकू येत नाही अशा फलद्रूप विचारयुक्त आपल्या वाणीने कल्पवृक्ष केला. स्वामीजी आपली एक एक कारणी अगाध आहे मला त्याच्या अपर सामर्थ्याचे वर्णन कसे करता येईल ? तरी स्वामीजी मी जे काही धिटाईने बोललो आहे त्याची क्षमा असावी.
          स्वामीजी आपण कसे आहात तर निर्मल , उदार , निरंतर आनंदाचा वर्षाव करण्याविषयी प्रसिद्ध आहात. आपल्या कृपादृष्टीने विषयरूप सर्पाने मिठी मारल्यावर मूर्च्छित झालेल्या मनुष्याचे विष आपल्यामुळे उतरते. आपल्या प्रसादरूपी लाटांचा पूर आला म्हणजे संसारतापापासून कोणाला त्रास होईल व शोकापासून कोण पीडा पावेल. आपल्या पासून सेवकाला योग सुखाचे चमत्कार प्राप्त होतात व मी "ब्रम्हरूपी व्हावे "अशी जी सेवकांची हौस आहे ते आपण पूर्ण करतात. भक्तांना आपण आपल्या आधारशक्तीच्या अंकावर कौतुकाने वाढवतात हृदयाकाशरुपी पाळण्यातच आपल्या उपदेशाने निजवून झोके देतात. मन विषयापासून पराड:मुख करवून व आत्मज्योतीची ओवाळणी करून मन व पवन ह्यांची खेळणी करतात आणि सेवकाकडून आत्मसुखाची बाळलेणी लेववितास. स्वामीजी आपण साधकांची माउली आहात व आपले पाय धरल्याने ज्ञानमात्राची प्राप्ती होते या करिता आपला आश्रय सोडवत नाही. सदगुरूकृपादृष्टी आपली ज्याच्यावर दया होते तो सर्व विद्यारूप सृष्टीचा उत्पन्नकर्ताच होतो.म्हणून हे स्वामीजी तुम्ही सेवकाच्या मनातील इच्छा पूर्ण करणारे कल्पलताच आहात. आपण नवरसांचे सागर अलंकाराच्या खाणी व भावार्थाचे पर्वत निर्माण करा. देश-भाषारूप जमिनीत अलंकाररूप सोन्याच्या खाणी उघडून विचाररूप वेलीची दात लावणी करा त्यात संवादरूप फळांचे ठेवा व मार्मिक अर्थरूपी सतत राहणाऱ्या अश्या पुष्कळ बागा लावा पाखंडीरुपी दरडी व वितंडवादरुपी आटवाटा मोडून, कुतर्करूपी दृष्ट हिंसक जनावरे नाहीसी करा मला श्रीकृष्णाचे गुण गाण्यास नेहमी उद्युंक्त करा
         माझे गुरुराया ज्या तुमची योगरूपी माया जगद्रूपी प्रफ़्फ़ुलित अशा मुद्रेला विकसित करते. त्या तुम्हा गणपतीस माझा नमस्कार असो. त्रिपुरावधाच्या वेळेला शंकरांनी खूप खटपट केली असताना गणपतीचे स्मरण केले नसल्यामुळे त्यांना अपयश आले नंतर गणपतीचे स्मरण केले त्या वेळेस त्रिपुरासुराचा वध झाला व आपण संकटातून सुटलो या रूपकाने गुरूची स्तुती करतात त्रिगुणरुपी त्रिपुरांनी वेढलेला व जीवत्वरुपी किल्ल्यामध्ये आडलेला जो आत्मरूपी शंकर त्याने, हे गणपतीरुप गुरु आपल्या स्मरणाने आपणास संकटापासून मुक्त करून घेतले म्हणून शंकरासोबत आपली तुलना केली असताही आपली योग्यता विशेष आहे. ( आपले पारडे वजनाने खाली बसते ) तथापि मायारूप समुद्रातून ( भवसमुद्रातून ) मुमुक्षूसतरुण नेण्याविषयी नावेप्रमाणे तुम्ही हलके आहात. जे तुमच्या विषयी अजाण आहेत त्यांना तुम्ही वक्रतुंड दिसता व जे तुमचे स्वरूप जाणतात त्यांना तुम्ही नित्य सरळ तोंडाचेच आहात. हे गणपतीरूप गुरुराया, तुमचे डोळे पाहून गेले असता लहान दिसतात तथापि त्यांच्या उघडझापीने आपण जगाची उत्पत्ती व नाश लीलेने करतात. प्रवृत्तीरूप कान हलवल्याने ( संसाररुपी वृत्ती उत्पन्न होऊन ) मदाचा सुगंधवायू सुटून त्यावर लुब्ध झालेले जीवरूपी भ्रमर गंडस्थलावर बसल्याने नीलकमलानी तुमची पूजा केल्याप्रमाणे तुमचे गंडस्थळ शोभते नंतर दुसरा निवृत्तिकर्ण हलविल्याने अंतर्मुखवृत्ती उत्पन्न होऊन तुमची बांधलेली पूजा विसर्जन होते. त्या वेळीस आपले शुद्ध स्वरूप खूप गोड दिसते. आपल्या डाव्या मांडीवरबसलेल्या सरस्वतीची (शक्तीची ) नृत्यक्रीडाच जगत उत्पन्न करिते व त्या नृत्याच्या मिषाने आपण सर्व जगताचा व्यवहार चालवतात हे गुरुराया आपण ज्यांचे सोयरे ( संबंधी ) होता, तो सोयरिकीच्या व्यवहाराला मुकतो ( त्याचा द्वैतभाव नाहीसा होऊन तो तुमच्या रुपात मिळतो ) हे केवढी आश्चर्याची गोष्ट आहे आपण जगाचे बंधनाचा ठावठिकाणही नाहीसा करतात म्हणून आपण जगदबंधू आहात असा भाव धरून जे मोठ्या आनंदाने आपल्याला आत्मस्वरूप भावानेशरण येतात त्यांचा देहसुद्धा द्वैतपणाने शिल्लक उरत नाही कारण देवराया त्या दुसऱ्याला आपण स्वस्वरूपाच करिता. त्यांच्या ठिकाणाचे द्वैत नष्ट मग सर्वत्र अद्वैत झाल्यावर दुजाभाव कुठून येणार ?
          मी आपला सेवक बनणे म्हणजे द्वैतरुपी द्रोह माझ्या पदरात येतो म्हणून आपला काही संबंध न ठेवणे म्हणजे आपल्यात व माझ्यात द्वैतभाव न ठेवणे हे उत्तम आहे म्हणजे आपले पूजन होय. जेव्हा मी सर्व प्रकारे तुमचा कोणी नाही असे म्हणावे तेव्हा आपल्यात व माझ्यात अद्वैत आहे असे होईल तर हे आराध्यदैवता गुरुराया तुमचे हे वर्म मला माहित आहे. मीठ ज्याप्रमाणे पाण्यापासून वेगळे नसून त्यात मिळवले असता ऐक्य पावते त्याच प्रमाणे आपल्यात व माझ्यात द्वैतभाव नसून मी आपणास नमस्कार करितो यापेक्षा वेगळे काय बोलावे ? हे पहा जसे रिकामी घागर समुद्रात बुडवली असता ती जशी पाण्याने उचंबळून भरून निघते किवा दिव्याच्या संसर्गाने वाट दीपस्वरूपच होते. त्याप्रमाणे हे गुरुराया आपणास नमस्कार केल्याने मी कृत्य कृत्य होतो.

          स्वामीजी आपले भजन केले असता भवभयाला लाथाच बसतात. आपण वेद व ब्रम्हज्ञानात निष्णात असून म्हणून आपण सदगुरू आहात. आपण स्वरूपातच समाधान करतात म्हणून सदगुरू आहात. आपले म्हणजेच जो गुरुभजन करतो तो सर्व धर्म व कर्म ह्यापेक्षाही थोर असतो. आपणास पित्यासमान म्हणवे तर पिता एकाच जन्माचा असतो परंतु आपण सनातन मायबाप आहात. आपण सर्व जगाचे पिता आहात. आपण मातेसमान आहात पण गर्भ जन्मल्यामुळे तिचे प्रेम जडते परंतु गुरुराज आपण गर्भवासाचे निवारण करितात पुत्राहूनहि अधिक प्रेम करितात. पोटातून बाहेर पडल्यानंतर पुत्रस्नेहाने आई त्याच्यावर प्रेम करावयास लागते पण गुरुमाता म्हणजे आपण बाहेरचे सर्व पोटात घालून स्नेहाने जास्त प्रेमळ आहात. आपणास धन्याप्रमाणे मानावेतर धन्याला काही मरण चुकविता येत नाही परंतु आपण जन्ममरण चुकवितात म्हणून आपण सर्वस्वी धनी आहात. आपणास कुलदेवता मानावी तर कुलदेवतेला कुलधर्मात मात्र पूज्यता असते परंतु आपण कुलदेवतेचेही देवता आहात. आपल्या प्रत्येक कर्मात त्याला पूज्यत्व आहे. आपणास कल्पतरू प्रमाणे मानले तर कल्पतरू हा कल्पना करावी तेवढेच ज्ञान देतो परंतु आपण निर्विकल्पताच देतात. ती निर्लोभता दिल्याने फार मोठे दान दिल्याप्रमाणे होते. चिंतामणी हा ज्या गोष्टीचे चिंतन केले तेवढीच वस्तू देतो परंतु आपण मुळी चिंतेचाच नाश करतात व चित्ताला मारून चैतन्याचे शाश्वत निजदान देतात. कामधेनूचे दुभते असते ते इच्छेपुरतेच असते. परंतु आपण स्वानंदाचाच रस देत असल्यामुळे इच्छेला नाहीशे करतात.

          समुद्र हा गुरु सारखा म्हणावा तर तो गंभीर आहे खरा पण सदोदित खारटपणा आपण सर्वदा स्वानंदाने भरलेले असून आत्मबोधामुळे अत्यंत मधुर आहात. आपणास ब्रम्हासारखा म्हणावे तर ती उपमाही थोडीशी कमी पडते कारण गुरूच्या उपदेशानेच ब्रम्हाला सत्यत्व येते नाही तर ब्रम्ह हे केवळ शाब्दिकच आहे. शब्दार्थ शब्दामध्ये नाहीसा करून आपण हा ज्ञानमय अर्थाचा बोध करून देतात. म्हणून आपल्याहून अधिकपुज्य असा त्रैलोक्यातही कोणीच नाही. म्हणून आपणच माता, आपण पिता. गुरु हाच स्वामी गुरु हीच कुलदेवता गुरुशिवाय अन्य देवतेचे स्मरणच मुळी होत नाही. शरीर, वाणी , मन व प्राण ह्यांनी जो गुरुशिवाय इतराला जाणत नाही तसाच जो अनन्यभावाने गुरुचे भजन करतो त्याला त्या भक्तीचे नाव "गुरुभक्ती" होय. भगवंत आणि आपण एकाच आहात म्हणून मी आपला सेवक . आपल्याशी ऐक्य व्हावे म्हणून मी हि गुरुभक्ती स्वीकारली आहे. मला माझा सर्व देह आपल्या सेवे प्रित्यर्थ वाहायचे आहे . कारण आपल्या सेवेमधेच मला विश्रांती वाटेल. आपल्या सेवेमुळे नित्य नवा प्रेमाचा भर उत्पन्न होऊ द्या.     
                                                                                                        आपला (अ)भक्त